In Santiago de Compostela aangekomen.

Hierbij ons laatste verslag van de laatste paar dagen op de Camino.
Wij zitten nu op dit moment in de mooie stad Porto in een mooi appartement met een zwembad. Hier gaan we maar eens een weekje bivakkeren en nagenieten en acclimatiseren. Zullen hier ook nog wel de nodige voetstappen zetten. De jongeman van het appartement zei: het is 25 min lopen naar de mooie oude stad, de metro doet er 5 min over. Voor ons natuurlijk een peulenschilletje!! Heb meer moeite met al dat gedoe om weer een kaartje uit het apparaat te krijgen voor de metro. Maar goed, we laten het allemaal maar eens bezinken. Want nogmaals, het was een schitterende tijd.
(voor mijn collega’s, dank dat ik zo lang op vakantie mocht gaan)

20 mei: Boimorto- Calle de Ferreiros.
Vandaag precies 50 dagen aan de wandel. Vandaag ook op de route de Frances gekomen na eerst nog even heel slow gelopen te hebben. Wel moesten wij deze laatste 9 km veel over asfalt wandelen. Maar goed, het is zoals het is.
In Azura aangekomen (bij een druk kruispunt) waar ook vele pelgrimwegen bij elkaar komen, kwamen de pelgrims van links en rechts aanzetten. Waar moeten we nu heen?? Stond er nu net niet een busje voor “ons” routepaaltje. Nou, begint goed op de route de Francess! Doorgelopen waar de stroom ook heen ging en eerst maar even een koffie stop. Wij wilden nu zelf ook wel eens zien of het nu werkelijk zo was dat er in een file gelopen werd. Maar dat viel ons op dat moment uiteindelijk wel mee. Natuurlijk wel veel meer pelgrims dan op route the North, maar er waren ook momenten dat er niemand liep. We hadden prachtig weer en korte broek en T-shirt konden weer aan. We hebben de hele dag heerlijk gelopen. Wel heel vaak buen Camino gezegd tegen de andere pelgrims, zo begroet je elkaar. Ja dat was ook het grote verschil met de route the North.
Opeens een” hallo” ja Nederlanders op de weg!! Eindelijk weer eens een woordje Nederlands! Konden we ons Nederlands ook weer eens gaan ophalen!! Een tijdje opgelopen met elkaar en ja de verhalen komen dan los. In Calle de Ferreiros een auberge gevonden en zat daar niet ook nog een Nederlandse vrouw!! Ja sinds tijden niet zoveel Nederlands gesproken. Lekker buiten gezeten en gesproken over morgen nog 1 volle dag te gaan lopen. Geloof dat iedereen slow gaat lopen. Gezellig met elkaar gegeten en maar weer op tijd naar bed.
Mijmerend over de laatste 51 dagen. Hoe was het begin ook maar weer, hoe gingen we van start? O ja die aardige Bask die ons hielp, ons op de goede weg zette. Wat was het een mooie belevenis allemaal. Ben zo toch nog in slaap gevallen.

21 mei: Calle de Ferreiro-Lavacolle
De luiken open en ja hoor, het zonnetje scheen met een strak blauwe lucht. Wat heerlijk dat wij op onze laatste volle dag dit mooie weer hebben. Korte broek en T-shirt gelijk maar aan. Relaxt alles weer ingepakt, ons dagelijks brood weer naar binnen gewerkt en op pad. Het is “ ons”weer gelukt om als laatste te vertrekken. Heerlijk is dat, heb je alle ruimte om in te pakken, toilet voor jezelf, niet wachten op het ontbijt en het is dan heerlijk rustig op de weg. Ja later komen de snelle wandelaars van het andere dorp je wel inhalen, maar het eerste begin is heerlijk rustig. Later kregen we een beetje het idee dat we met een georganiseerde wandeltocht mee deden, want we kwamen al meer pelgrims tegen. Ook veel meer barretjes, waar een ieder ging pauzeren. Ja dat deed ons denken aan de wandeltochten thuis.
Mooie dag gehad, heerlijk weer, in de middag warm, dus zonnehoed ook maar op ter voorkoming van een zonnesteek. Ach kwamen mijn bloemetjes in de verdrukking, dus maar in de hoed gestoken. Net Zoals in 2014 op de route de Francess hebben wij ook iedere dag een mooie bloem geplukt en ik in mijn haar gestoken en Heine in zijn hoed. Kregen ook regelmatig te horen dat het zo vrolijk leek. Ja het is een gewoonte geworden en dat laat je niet zomaar weer los, zelfs op regenachtige momenten niet.
Vandaag een dag om al een klein beetje afscheid te nemen van dit mooie relaxte leven, want dat is het. Wat je nodig bent op de Camino heb je in je rugzak. Niet het “luxe” probleem te hebben, wat moet ik vandaag aan, er is gewoon niet meer.
Aangekomen in de auberge, even wat drinken en dan douchen en eten. Later nog even op terrasje gezeten en kwam een lange man ons vragen of hij bij ons mocht komen zitten. Ja natuurlijk. Hij vertelde uit Denemarken te komen en daar een groot bedrijf als boer te hebben. Hij was benieuwd naar onze verhalen. Hij was nml zelf maar 4 dagen op de Camino om een beetje te proeven wat het Camino gevoel nu is. Hij had deze dagen nml van zijn vrouw op zijn 60e verjaardag gekregen. Om even uit de hectiek van zijn bedrijf te zijn. Heel gezellig gekletst, net of je elkaar al een hele tijd kent.
Ja en toen maar weer naar bed.

22 mei: Van Lavacolle naar Santiago de Compostela.
Om 7 uur alweer wakker, slapen met onderbrekingen en ja toch met wat een zenuwachtig gevoel in de buik. De laatste dag van deze mooie en prachtige Camino. Ben blij dat ik een klein dagboekje bij heb gehouden, want alle indrukken te onthouden, dat valt niet mee. Ook van 5 jaar geleden herkenden we niet veel van het stuk waar we vandaag en 5 j geleden hebben gelopen. Het enige wat wij weer voor herkenbaars zagen waren de blauwe afvaltonnen met de tekst van het liedje van John Lennon, Imagine. Ja dat was wel weer leuk, Heine begon spontaan mee te zingen!! Ja en voor de rest zijn er veel slaapgelegenheden bij gekomen, veel reclame onderweg. Ook meer gelegenheid om te eten en te drinken.
Maar goed onze laatste dag! Zon en blauwe lucht, T-shirt korte broek, wat wil je nog meer om zo Santiago in te komen lopen. Natuurlijk weer relaxt, alle tijd, velen liepen ons voorbij. Nog even een uitstapje naar de 2 grote pelgrimsbeelden gemaakt, die boven op de berg staan met uitzicht op Santiago de Compostela.
Verder gelopen en zag opeens een oude man die wat olie in het scharnier van zijn hekje deed. Hij zag mij kijken en wenkte ons naar binnen. Wij mochten zijn tuin bekijken en daar stonden toch oude beelden en kruizen die wij ook wel in de oude gehuchtjes hebben gezien. Helemaal verweerd door de tijd. Ja heel bijzonder, helaas niet kunnen verstaan wat hij zei. Maar hij liet ons nog een stenen hoofd zien en noemde Picasso!! Ga dat thuis nog wel eens uitzoeken. Hem hartelijk bedankt dat wij dit mochten zien. Het hek ging weer achter ons op slot.
Even verderop weer een oude man die met maïskolven bezig was in zijn schuurtje.Ja ik gluur dan even naar binnen en ook hij wenkte ons weer naar binnen en legde met handen en voeten uit dat hij het mais van de kolven haalde en dan ging malen. Ja en zo stelden wij het eindpunt, de kathedraal steeds een beetje uit. Maar uiteindeljk kwamen wij er natuurlijk niet onderuit, het moest gebeuren. Op het moment daar, toch wel emotioneel. Had gehoopt dat wij nog een x de route de North konden gaan lopen en nu stonden we op het grote plein voor de kathedraal, ja heel bijzonder gevoel. Alles op ons in laten werken, zitten en gewoon kijken om je heen, foto’s maken en aapjes versturen. Zoveel lieve reacties terug gekregen, dank allen. Slaapplekje kregen wij in onze schoot geworpen, komen langs met een folder en ja keek ons wel wat.Mooie kamer een straatje verderop voor 2 nachtjes. Mee gelopen, weg met de rugzak en weer terug naar het plein. Lekker in de zon en genieten van alles wat er om je heen gebeurd. Later nog naar de huiskamer van de lage landen van het Jacobsgenootschap geweest. Kunnen Nederlanders en Belgen even lekker zitten en verhaal doen met kopje koffie/thee. Er zijn 2 vrijwilligers van het Jacobsgenootschap die je ontvangen. Ja en niet te geloven maar daar zaten Orthy en Gerard uit Hoogeveen. Zo bijzonder, wisten dat zij ook op pad waren en dan tref je hun daar, gezellig. Later nog afspraakje met Claudia en Jara om afscheid te nemen. Zij gaan verder met hun wereldreis. Bijzondere lieve jongelui met een mooie droom die wij hopen dat die voor hun uit gaat komen.
Ja en dan nog maar even eten,het was al laat, voor de Spanjaarden niet. Gelukkig maar, hadden anders geen eten meer gehad!! Daar kwam Julle uit Denemarken ook weer aan lopen, samen met 2 Duitse dames. Die ook nog even een tijd bij ons kwamen zitten en werd het ook weer een mooie, lange en gezellige avond. Gisterenavond nog een lange gezellige avond met onze 4 pelgrimbroeders uit Duitsland gehad. Ja Afscheid nemen hoort erbij op de Camino.
Ja het is nu klaar, hebben een ongelooflijke mooie reis gehad. Af en toe wel eens denken, waar ben ik aan begonnen?? Maar er samen voor gegaan, vertrouwen in elkaar gehad, elkaar soms even oppeppen en natuurlijk geloof in de nieuwe knie en heup. Wij zullen onze specialisten een kaartje sturen uit Santiago de Compostela dat het gelukt is!!

Onze 2 grootste “vrienden” op deze Camino waren de: Sticks en de Tijd die wij hadden om het poko poko aan te doen. Heerlijk relaxt, niet forceren, goed nadenken is dit nu wel of niet verstandig om te doen??
Het is hierdoor gelukt en is onze droom uit gekomen om de schitterende route the North te hebben kunnen lopen.

We hebben:
52 dagen gelopen,
52 verschillende bedden gehad.
2 bergen links laten liggen.
2 x een stukje met de bus gegaan.
Ontelbare menu de Pelegrino gehad, met een wijntje.
52 dagen niet gekookt.
Ontelbare croissants,chocobroodjes.
52 x glas cola voor de energie en om buikproblemen te voorkomen.
52 x 10 tenen afgeplakt!
52 x 1 voorvoet afgeplakt!
0 Blaren!!!!!!! Blij om.
Niet ziek geweest. Heine 1 middag/avond met koorts.
Denk iets van 30 dagen snurkers!
52 x de rugzak in en uitgepakt.
Ontelbare keren rugzak op en af gedaan.
52 dagen heeft Heine zich niet geschoren. De baard is er nu af. Heine heeft een uur bij de barbier gezeten/gelegen en viel bijna in slaap!
52 verschillende douches gehad.
2 x een wasmachine gebruikt.
Ontelbare sokken en T-shirt handwasjes.
O ja, mijn zwempak en onderbroek en sjaal ergens laten liggen. Hoop dat een ander er nu plezier van heeft.
Geslapen in kerken, kloosters, donotivo, auberges, pensions, hostels.
Heel veel Duits en Engels gesproken en natuurlijk Spaans met de handen en voeten!!

Ook zijn we op de moderne toer gegaan met een Camino app, af en toe best veel aan gehad ivm de mooie route bij de prachtige kust langs.

Heel jammer is dat ik mijn Jacobsschelp kwijt ben. Heb deze 5 jaar geleden gekocht bij de start van de Camino de Frances. De schelp is jaren met mij mee gereisd, ja een soort van talisman en nu is hij er niet meer. Gisteren in Santiago de Compostela toch maar een nieuwe gekocht met nu de mooie herinnering aan de route the North.


Uiteindelijk geloof ik iets van 900 km gelopen!! met de GR E9 om loopjes bij de kust langs.

Ja het leven van een pelgrim is en blijft heel Mooi!

En als laatste nog even zeggen,
We hebben ongelooflijk veel lieve, aardige, gezellige en vreedzame mensen ontmoet uit alle werelddelen!
Tot de volgende Camino want die komt er vast weer!!!!!!!

Doeii lieve groet van Heine en Lily

Googelen: Santiago de Compostela een bijzondere oude en gedenkwaardige stad.
Googelen op route Camino the North naar Santiago de Compostela kun je zien waar wij gelopen hebben.
Onze start was in Frankrijk bij
Saint Jean de Luze.

Wil je nog iets van”onze” wereldreizigers Claudi en Lara lezen?? kijk dan maar op:
www.zusammenomdiewelt.de