In Santiago de Compostela aangekomen

Af en toe schrijf ik wat in concept, dus onderstaande is een mengeling van de dagen.

Het is nu maandag 30 mei en Heine en ik zijn net bij de kapper geweest. Hebben de kapper van 2019 weer kunnen vinden en hem de foto’s van 2019 laten zien toen Heine hier ook in de stoel lag [e-1f602] ja leuk.

Zoals ik al in het vorige verslag heb beschreven zijn we met de vijfdaagse van Galicië bezig, waar nu 2 dagen van om zijn.Af en toe wat geluk dat we zonder pelgrims lopen die niet ophouden te kletsen. Dit heeft dan ook te maken met dat je een slaapplek hebt die even voor een grotere stad is. De grote uittocht is dan s’morgens al geweest in de stad en dan komen wij er nog een xtje achteraan. Ook is er af en toe een alternatief die iets meer afstand aangeeft, die nemen wij dan maar en nemen de extra zwaarte maar op de koop toe!! Dit is dan nml wel een hele rustige en mooiere route.

Vanmorgen de 3e dag van deze “wandel 5 daagse” was het weer onbeschrijfelijk druk. In een korte periode zijn er volgens ons heel wat bussen met toerist pratende pelgrims losgelaten. Zelfs Heine kon het niet meer aanhoren. Hij stond opeens stil en riep stttt en het werd stil [e-1f92b] en een sorry!!

We proberen wel onze aandacht bij deze mooie streek en uitzichten te houden en te blijven genieten.

De pelgrims van het 1e en 2e uur.

We komen ze bijna niet meer tegen en we vallen steeds weer in een andere flow van pelgrims. Ook wel weer leuk om andere pelgrims te ontmoeten maar met de pelgrims van het 1e uur heb je toch een andere band. En dan opeens komen we Paul de Nederlander weer tegen. Hij is vertrokken vanaf Lourdes en zegt het ook niet leuk meer te vinden. Nog een paar daagjes en nu maar denken aan de mooie tijden van de Camino van voor de 100 km. En dan zien we de jonge meiden weer, beetje eentonig maar allemaal het zelfde, wat is er loos op de Camino?? Zo druk!!

De oude relaxte Braziliaan komen we ook al een tijdje tegen op de weg. Vanmorgen een bloemetje in zijn hoed gestoken en een gesprekje aangeknoopt. Ja dit zijn van die mooie en dierbare momenten op de Camino.

De 4e dag van de 5 daagse!!

We werden door de overijverige pelgrims voor 5 uur al gewekt door het geritsel van plastic, dichtmaken van ritssluitingen en lampjes. Ja leuk, nee dus niet!! Zij willen voor de file aan in Santiago de Compostela aankomen. Wij dus niet en we denken dan ook dat de vroege pelgrims in de file terecht zijn gekomen want wij hadden een relatieve rustige wandeldag vergeleken met de vorige 3 dagen. Het is ons wederom gelukt om als allerlaatste deze slaapfabriek te verlaten. Ik noem het maar zo want daar begint het aardig op te lijken. Huizen die volgestouwd worden met stapelbedden om zoveel mogelijk pelgrims te herbergen. Maar als ik hoor dat er in de zomer nog meer pelgrims onderweg zijn is dit ook wel nodig.

Vandaag de voorstad van Santiago de Compostela bereikt. Ik weet nog van 2019 dat je dan bij een bijzondere beelden tuin uitkomt als je even naar links kijkt en niet als een “dolle” door loopt. Toen liep er een oude man met krukken en laat hij nu weer in zijn tuin staan. Wij mochten via het tuinhekje weer naar binnen komen en ja verbazing, hij zag er nog net zo uit. Door vertaling van nog een bezoekster kwamen wij erachter dat hij deze beelden zelf allemaal heeft gemaakt. Vooral het gespleten Picasso beeld liet hij vol trots zien net zoals in 2019. Ook de Jacobus beelden moesten we nog even bewonderen. Heb hem de foto laten zien die ik in 2019 van hem heb gemaakt en mocht nu weer 1 van hem maken. Hem vriendelijk bedankt en hopen dat hij nog wat jaartjes de beelden kan laten zien. Zo kwamen we aan in ons luxe hotel in Monto de Gozo de voorstad van Santiago de Compostela. Hadden een luxe hotel geregeld om vooral uitgerust, netjes en met lekkere reuk morgen in Santiago de Compostela aan te komen. Deden de pelgrims heel vroeger ook heb ik wel eens gehoord!!! Die liepen dan wel maanden in dezelfde pij en ongewassen.

Ja en dan breekt de aller aller laatste dag aan dat wij nu voor de 3e keer al wandelend door de poort op het plein voor de kathedraal gaan uitkomen.

De laatste dag zaterdag 28 mei , 790 km gelopen ?? km slenteren in Pamplona en Leon in 43 dagen.

Het is nog 5 km wandelen vanaf ons hotel en het is lekker fris als we om 8.30 uur vertrekken, het gaat vandaag een hitte dag worden. Bij het hotel eerst nog met een aantal mooie aangeklede signorita’s op de foto. De dames (een bus vol) gingen naar de kathedraal voor de mis. Wel eens een bus vol kwebbelende Spaanse dames aangehoord?? Nou dat zijn heel heel veel decibels!! Maar dat zijn we onderhand wel gewend [e-1f602]

Op pad en natuurlijk eerst in de berm zoeken naar bloemen in mijn haar en voor Heine in zijn hoed. Willen net zoals de vorige keren weer mooi op het plein aan komen, heeft toch wel iets feestelijks. Kregen dit ook vaak te horen onderweg en dat mensen blij van ons werden. Slow slow slow en ja dan zijn wij er, is geen ontkomen meer aan. De poort, het plein, de mooie gerestaureerde kathedraal. We zagen er weer mooi uit met de bloemen en werden veelvuldig gevraagd of ze een foto van ons mochten maken [e-1f607][e-1f33a]ja natuurlijk,zijn dan best een beetje ijdel.

Een tijdje op het plein gebleven, oude bekenden weer ontmoet. Dat is een feest van herkenning en felicitaties voor elkaar.

We zijn naar de huiskamer van het Jacobsgenootschap gegaan en daar een heerlijke kop koffie gekregen en een praatje natuurlijk van de belevenissen. Dan de ene laatste stempel gekregen want de laatste vragen we bij ons slaapadres Albergue Seminario Menor. Hier kregen vroeger de aankomende priesters hun opleiding.

Het is voorbij, deze weer mooie, prachtige, vreedzame Camino. Wat hebben we weer genoten van alles wat er op ons pad kwam. Dierbare herinneringen weer opgeslagen en opgeschreven in mijn dagboekje en op deze site van waarbenjij.nu Want weet,het geheugen van een pelgrim of je nu jong of oud bent blijft niet langer dan 1 dag hangen. Je maakt zoveel mee, slaapt op zoveel adressen. En natuurlijk weer de vele foto’s en video’s die ik gemaakt heb geven de herinneringen weer.

De 3 dames uit Slovenië waar wij nu de laatste 3 dagen mee in een zaaltje slapen. Één van de vrouwen gaf mij een klein zakdoekje en bidprentje van Maria/beschermvrouw uit Slovenië. De jongste vertaalde waarom zij dit aan ons gaf. Wij voelden aan als lieve vreedzame mensen en ze wilden dat wij dit als herinnering aan hun meenemen. Uitgelegd dat ik thuis een kastje heb met dierbare herinneringen aan pelgrims uit de eerdere camino’s en dat dit er bij komt liggen. Ja hoe mooi en bijzondere momenten zijn dit weer.

Toeval ??

In Pedrouzo aangekomen en onze auberge weer gevonden. Lekker douchen, rugzak uitpakken en je bed weer opmaken. Deze keer met een échte onderlaken en kussensloop en daar leg je dan je slaapzak op. Dan opzoek naar een eet adres. Liepen we naar buiten en daar zat een jonge Italiaan. Hij zei in goed Engels dat hij op zijn 2 vrienden wachtte, hij kon sneller lopen en had alvast slaapplaatsen geregeld. Op dat moment kwamen de 2 vrienden aangelopen. Mooi gesprek en ik vertelde hun dat wij van 1 t/m 14 april vrijwilliger zijn geweest in Roncevalles, zij hadden daar ook geslapen. Ik zei toen dat er 3 jonge Italianen voor collega Heleen en mij hadden gezongen. Ik liet hun het filmpje zien die ik heb opgenomen van de 3 zingende Italianen. Michael de jongste van de3 slaakte een kreet van dat is Luca, dat is een vriend van mij. Nou hij ging uit zijn dak, dit kan niet, is ongelofelijk. Dat wij en hij toevallig aan de praat kwamen en nu dit filmpje met zijn vriend erop. Wij konden niet meer kapot bij de jongens en werden op handen gedragen. Dit mondde uit op een zeer leuke gezellige avond op het terras. Mooie gesprekken over hun motivatie om de Camino te lopen en over die van ons natuurlijk.

Heidi uit Denemarken.

Zij was begonnen in Leon en wij kwamen haar tegen op haar 1e Camino en 1e Camino dag. Ze was best een beetje zenuwachtig en vroeg aan ons wat tips om geen lichamelijke problemen te krijgen. Vooral tegen haar gezegd niet te snel gaan lopen, in de regen je eigen tempo te blijven lopen want nat ben je dan toch al. Dit alles om blaren te voorkomen. Wij zagen haar weer in Santiago de Compostela en ze kwam bij ons zitten. Leuk om te horen dat ze onze tips ter harte had genomen en ook geen probleem heeft gehad onderweg. Ook vertelde ze deze tips verder aan pelgrims. Wat maakt het uit dat je wat later in je auberge aankomt.

Hilco uit Groningen

Ja oud collega Hilco komen we de laatste dagen ook weer tegen. Ja leuk om samen in Santiago de Compostela te eten en de wederzijdse ervaringen uit te wisselen.

Het Duitse echtpaardie we heel in het begin meerdere weken tegen kwamen. Altijd het vriendelijk woordje, kletsen en soms eten met elkaar. Dan opeens ben je ze kwijt, je ziet ze niet meer. Dan hebben Heine en ik erover, goh wat jammer dat wij ze niet meer hebben gezien, hoe zal het hun zijn vergaan. Lopen wij uit onze auberge in Santiago naar het centrum ,nemen een xtje een ander pad en je kunt het al raden hè, ze komen ons tegemoet lopen. Ohh die Heine und Lily en een flinke omhelzing volgt. Ja zo bijzonder! Gegevens uitgewisseld en komen vast een keer langs. Zullen we ons Jacobspad laten zien die in Uithuizen begint.

Dan nog 1 keer de mooie gerestaureerde kathedraal van Santiago de Compostela in en afscheid nemen. Komen we hier nog een xtje weer??? Ik denk het vast wel!!

Voor de allerlaatste keer hier een kaarsje aangestoken voor de lieve vrienden die afgelopen jaar zijn overleden en waar ik vaak aan heb gedacht. In moeilijke momenten heb ik vast steun van ze gehad.

Het mooie Ultreia lied =hou vol door Marlies de Waard gezongen is vaak door mijn hoofd gegaan als ik weer eens een berg moest bedwingen. Het hielp mij.

Dit allerlaatste stukje geschreven bij de dezelfde kapper van 2019 waar Heine nu alweer in slaap is gevallen. Knippen, scheren en dat gaat zeer secuur. Heb mijzelf nu ook maar even getrakteerd op de kapster.

Wij zijn beiden nu vast weer herkenbaar bij het thuisfront. Wij zijn pelgrim af. We gaan morgenavond weer naar huis vliegen. Na precies 2 maand weer thuiskomen en onze families en alle anderen weer te zien en te spreken. Kijken hoe groot de kleinkinderen zijn geworden, dat verschil zullen we denk ik duidelijk kunnen zien. Ja het is mooi geweest. We zijn dankbaar dat op 1 blaasontsteking na, wij zonder blaren en blessures weer hebben kunnen lopen en genieten.

Bedankt voor al jullie lieve reacties op de site en op andere manieren. Daar hebben wij ook van Genoten.

Op naar een volgende keer, ja die Band met de Schelp hè[e-1f41a] die gaat nooit meer weg[e-1f607]

Doeiii , lieve groet van Heine en Lily [e-1f970][e-1f377][e-1f64f]