100 km paal in zicht!!

De afgelopen dagen hebben we prachtig weer gehad en dat is natuurlijk dubbelop genieten.
Dit heerlijke weer begon natuurlijk al voor de kustplaats Ribadeo. We hadden daar wel behoorlijk veel tegenwind, maar daardoor ook nog een ruige zee gezien. We moesten de brug Puente de Los Santos over om in Ribadeo te komen. Deze brug is 600 meter lang en 35 hoog ,boven de Rio Eo. Nou het was een winderig klusje om er over heen te lopen, maar met wel weer een prachtig gezicht over de omgeving en nog even een terugblikje naar de zee!!
Prachtig slaapplekje in het centrum van deze mooie stad gevonden. Het is vrijdagavond en ja hoor, weer gezelligheid troef voor jong en oud op de pleinen, terrasjes, speelplaatsen voor de kinderen.
12 mei: Deze dag weer met flinke beklimmingen en afdalingen, door enorme eucalyptus bossen lopen en aangekomen in het plaatsje Villa Martin Grande. We zagen het plaatsje al aan de andere kant boven op een berg liggen en ja wij mochten daar naar toe. Dan eerst loodrecht naar beneden richting het beekje en dan weer loodrecht naar boven. Neus maar weer richting de grond houden en niet te teveel omhoog kijken hoelang het stuk nog is! Maar het “leed” was snel geleden door de vriendelijke ontvangst van de familie. Ja mooi om te horen en te zien hoe deze boerenfamilie met elkaar leven en hun bedrijf runnen. Hebben een melkbedrijf met 60 “Nederlandse” zwart/witte koeien. Moeder en een Duitse jonge vrouw (die hier jaren geleden is blijven hangen) runnen het pension en de bar en het eten voor de gasten. Ja zo heerlijk landelijk, zelfs de mest van de koeien ruikt hier goed!! En zo is er weer een mooie dag voorbij. Dit was geloof ik nr 42.

Ik spring een beetje van de hak op de tak,schrijf iedere dag nml een stukje.


13 mei: We zitten in Mondoñedo op een terrasje aan de cola onder een strak blauwe lucht in de zon en met kijk op de prachtige kathedraal Santa Maria. Zo dit was een hele mond vol!! Ja ook hier weer prachtig en genieten van de camino met zijn mooie paadjes en de zeer oude stenen muren begroeid met mos en varens. Het was erg rustig op deze Camino dag en dan hoor je alleen maar de vogels en de krekels en het blad van de bomen. Ook zien we de Galicia planten voor de soep al goed groeien. Maken ze hier heerlijke stevige soep van, met natuurlijk de zelfgemaakte chorizo worst erin. De omgeving, de vele Galicische graanschuurtjes/ Hórreos, de gehuchtjes, de oude mensen die hier wonen. Ach ja het blijft zo genieten.
Vandaag had ik een complimenten dag ingelast. Kwamen in de oude dorpjes veel oude mensen tegen met hun wandelstok een stukje aan de loop op de pantoffels en de dames hun schortjes voor. Ja en dan begin ik met een compliment te geven over de prachtige omgeving. Met mijn duim en wijsvinger een gebaar maken dat het hier zo mooi is. Ja en dan komt er een mooi “gesprek”op gang met handen en voeten en een enkel woordje Spaans. Ja zo mooi om te zien en indrukwekkend hoe deze oude mensen nog leven in hun oude huizen met tuintje en het nog verbouwen van hun eigen groente etc. Je ziet dat de bakker nog aan de deur komt, het stokbroodje aan de deur hangt. De verse vis wordt ook nog bezorgd. Een Getoeter en de inwoners van het dorpje komen er aan om hun verse vis te kopen.De oude dame die haar ramen aan het poetsen was en ondertussen een mooi lied aan het zingen. Even stil staan, de tijd nemen en een compliment. Zij zei alleen maar Fatima= Maria en begon het Ave Maria lied nog een keer te zingen, een kippenvel moment. Dan is het heerlijk om hier de tijd voor te hebben en ook te nemen.We doen het nog steeds relaxt aan want de 100 km paal naar Santiago de Compostela is in zicht. De etappes die aangegeven worden in de boekjes, hakken wij met gemak door. Morgen een stukje met de bus. Na goed overleg (gelukkig maar met zijn tweetjes) dit besloten. Er zit nml een berg van 555 hoogte tussen het is een lange etappe, warm en geen mogelijkheid om te overnachten, dan deze berg ook maar links laten liggen.
De weg erheen is nog steeds belangrijk en om al het moois hier zo maar voorbij te gaan lopen is o zo jammer. Ja en wij hebben natuurlijk nog steeds de tijd en voelen ons hierdoor ook nog lekker fit! Ja tis af en toe nog afzien, stijgen en weer dalen, maar met gemak laten we de snelle pelgrims aan ons voorbij gaan. Die komen moe en uitgeput in de Auberge, gaan onder de douche en slapen en eten en dan weer slapen! Als je “geluk” hebt zetten ze s’morgens ook nog de wekker om 5.30 uur!! Ik ook wakker!!

13 mei: Vanavond slapen we maar met 3 pelgrims in deze grote Auberge met 48 bedden!! Ja soms een zaal vol en dan weer niks. De jongedame die hier ook slaapt komt uit Rusland/Moskou, kan goed Engels dus een gesprek is mogelijk. Ze vertelde dichtbij Moskou te zijn geboren en opgegroeid en noemt dan 500 km ten noorden van Moskou!! Wij moeten samen met haar lachen want in Nederland is 500 km wel heellll ver weg. Dat redden we niet van noord naar zuid. Samen met haar vanavond naar de Santiago kerk geweest. Er was eerst een mis en na die tijd een processie door de stad heen met het Mariabeeld en 3 knielenden kinderen die Maria aankijken. Indrukwekkend , het was al donker, kreeg een kaars in mij handen gedrukt en ja maar mee lopen en luisteren naar het gezang van de mensen, o.a het Ave Maria. Iemand die dit leest en katholiek is weet vast wel wel waarom deze processie plaats vindt!! Ik dus niet. Heine bleef achter in de auberge, zou wachten op de politie die ons in moest schrijven, maar om 22.30 uur nog niet langs was geweest. Denk dat we vannacht voor niks slapen!! (Maar googl ook maar weer eens op Mondoñedo)


14 mei: Nu even over vandaag. De politie is niet langs geweest, dus voor niks geslapen. Wakker geworden, heerlijk geslapen, luik open en ja weer de Zon! De korte broek en T-shirt gelijk weer aan. We hebben ons een stukje met de bus laten rijden over de berg en aan de andere kant er weer uit laten zetten. Lekker fit en na een kop koffie en chocobroodje vol goede moed weer op pad. Doordat wij later dan andere pelgrims vertrekken blijven we hele stukken alleen lopen. Heerlijk door dit prachtige gebied, de krekels het hoogste woord, de zon schijnt lekker en ja wat wil je nog meer?? Af en toe op een bankje onder een boom, een bar met ijskoude cola en tortilla met brood. Dit vonden we weer op ons pad en lekker even uitrusten, want gaat af en toe toch nog omhoog en naar beneden. Niet zo heftig meer, maar met de zon kost dit wel wat extra energie. Zitten we daar in de bar en wie komen er aangelopen!! “Onze” wereldreizigers. Leuk om hun weer te zien en weer even mee te praten. Ze hebben het gisteren erg moeilijk gehad met de berg en de zon en de hitte. Het huilen stond haar nader dan het lachen. Ja zij moeten veel over de grote weg/ fietsers ook en dan is het erg moeilijk als het ook nog zo heet is en geen boom te bekennen. Weer Afscheid genomen, maar we komen elkaar vast nog weer een x tegen!
Ja en dan zie je opeens weer een hele oude brug, Ponte Vella de Martiñán. Een 17e eeuwse brug over de rio Batán. Ik zag in de verte al dat er iemand bij de brug zat. Dichterbij gekomen dacht ik, daar kan Jezus wel zitten!! Zo’n gelijkenis!! Even een praatje en hij vroeg mijn naam en ik natuurlijk naar zijn naam. Ja niet te geloven, hij zei!!ik heet Jezus!! Nou ja!! Heb tegen hem gezegd dat hij ook op de beeltenis van Jezus lijkt. Een hele vredelievende jongeman die zeer relaxt zijn eigengemaakte armbandjes en kettingen verkoopt. Natuurlijk ook wat gekocht, want kan niet zomaar voorbij lopen. Nog even met hem gepraat en ja dan ook weer afscheid nemen. Zo was het weer een mooie Caminodag met een prachtig landschap, de oude met mos begroeide muurtjes, eeuwen oude bomen waar de koeien heerlijk onder liggen te herkauwen, de dennenbomen die heerlijk ruiken, de zon die vanmiddag 25 gr aangaf.
Nu weer uitrusten , om 20 uur weer eten en nu proberen om dit alles weer op internet te krijgen.

Doeii groetjes van Heine en Lily