Rustdag in Gijón
Door: Lily
Blijf op de hoogte en volg Lily en Heine
30 April 2019 | Spanje, Gijón
27 april: Nog even over de Cider in Villa Viscoise. Ik schreef al dat dit hier een nationaal drankje is. We wilden nog even een glaasje op de koning drinken, maar nee hoor, overal kregen we te horen dat we een fles Cider moesten kopen. Ja het ging er bij de meeste obers niet in dat wij pelgrims zijn en de volgende dag de berg Alto de la Cruz moesten “beklimmen” en met alcohol in je benen gaat dat niet lukken. Uiteindelijk toch een aardige ober getroffen die het begreep en voor ons ,met een wijde boog ,een glaasje Cider inschonk. Zo gaat de Cider mousseren en moet je het glas in 1x leegdrinken. Er komt trouwens maar een “fleurig” laagje in het glas!!
Wel bijzonder om te zien was dat de andere barbezoekers allemaal een fles voor hun op tafel hadden staan en dat de obers er goed op letten als het glas leeg was. Dan liepen ze er weer heen en schonken ze weer met een boog een bodempje in het glas. Achter de bar zag het er niet zo fris uit, ging natuurlijk ook wel wat naast. Het rook er ook echt naar appels!! Google dit ook maar eens op deze plaats, want ook zijn er nog meer oudheden te zien.
Geslapen in de plaatselijke mooie Hostel, sliepen hier moederziel alleen, geen pelgrim te bekennen!! Dat zal van de zomer wel anders zijn!
28 april: Maar goed, de volgende dag de Berg!! Zag er best wel een beetje als een “berg” tegenop. Want iets van 500 m hoogte is niet mis! Vol goede moed en genoeg te eten mee op pad gegaan. Trui en lange broek konden al snel uit, want het zonnetje brak door. Op de kruising van de Camino Primitivo nog een mooi kerkje bezocht en toen erop af!! De berg!! nou hij was niet mals voor ons. klimmen en klimmen en klimmen. Bij iedere bocht denk je, t’is nu toch wel hoog genoeg, maar dan kwam er weer een zijweggetje die je weer omhoog moest nemen. Nu moet ik zeggen dat de keien paadjes mij het beste bevallen. Met je stokken en voet hier en voet daar neer zetten loop ik makkelijker omhoog. Maar o jé die steile landweggetjes van beton!!! Het is net of je niet vooruit komt!!
Maar aan alles komt een eind en uit eindelijk stonden we opeens boven op de berg in de zon. Ja prachtig om de bergen met de sneeuwtoppen in de verte te zien. Ja we moesten er wel weer wat voor doen!! Maar dan krijg je er ook weer wat moois voor terug. Ja en dan weer naar beneden, ook niet aldoor een pretje. Maar het is allemaal weer gelukt en kwamen in het dorp Peon uit. Bij het restaurant hielp de ober ons met bellen voor een slaapplekje bij Casa Capon. Deze casa bleek op 3 km afstand te liggen maar wij werden opgehaald door de eigenaresse en haar vriendin. Nou deze vriendin kon behoorlijk pittig autorijden op deze smalle bochtige weg!! Ik dacht nog, stort ik niet van een berg af, maar lig ik straks in de kreukels in deze BMW!! Het ging gelukkig goed en deze dame wist natuurlijk wel wat ze deed. We werden afgezet bij de Casa, kregen uitleg over de kamer en douche en weg waren de senorita's. Zij moesten ergens anders eten en eigenaresse zou later terugkomen om voor ons te koken, ja wat een vertrouwen!!
We zitten nu in het zonnetje, het eten zou om 19 uur geserveerd worden, maar het is nu 19.30 uur en geen senorita te bekennen!! Ja het blijft prachtig om te beleven hoe de Spanjaarden met de tijd en de km en de meters omgaan. Ook wel heerlijk zo, maar ja we hebben wel trek!!! Of hebben we het “ weer” verkeerd begrepen?? Nee toch? We hebben met de vingers kunnen aanduiden hoe laat!! Ja, moet er echt wel om lachen, maar ja Heine zijn maag niet!
Alles is weer goed gekomen en waren weer dankbaar voor deze mooie slaapplek midden in de rust van de natuur en heerlijk zitten in de zon.
29 april: S’ morgens om half 8 ontbijt, bestaat hier uit kop koffie en een dik stuk cake!! Eigenaresse heeft ons met haar busje weer bij het restaurant afgezet en konden daar weer verder met onze Camino, op naar Gijón. Moesten nu een kleinere berg verzetten, maar zo gelijk in de morgen en heerlijk koel was dit beter voor ons te doen. Boven aangekomen zagen we de stad Gijón in de verte liggen. Moesten er nog wel een flink aantal km voor lopen en afdalen maar kregen hier ook wel weer wat voor terug. In ons wandelboek stond ook goed beschreven dat wij de Torre del Reloj, een 122 m hoge toren van verre al zouden kunnen zien. Ook weer een bijzonder stuk geschiedenis. Het gebouwencomplex Universidad Laboral van Gijón werd tussen 1947 en 1957 gebouwd door het Franco-regime. Het was een soort technische school voor kinderen van mijnwerkers en arbeiders. Het was een compleet kleine stad met zijn eigen voorzieningen. Googl maar weer!!
De stad Gijón ligt direct aan de kust en heeft weer mooie oudheden. De kerken en de Basiliek bekeken en ja dan ben je wel even stil, de pracht en praal. Vroeger kwamen hier de pelgrims ook door en werden goed opgevangen. Ook veel mooie parken die in de avond door jong en oud bezocht worden. Ja veel sociale contacten spelen zich buiten de deur af. Mooi om te zien hoe een ieder met elkaar aan de praat is, de gezelligheid! Op het strand veel honden die uitgelaten werden en met elkaar aan het spelen waren, gelukkig zag je dat de baasjes een zakje bij zich hadden om de uitwerpselen op te ruimen.
Het was weer genieten in deze mooie stad, maar ook vermoeiend , ja dat geslenter??? Beter maar weer aan de loop. Morgen 1 mei op de dag van de arbeid maar weer verder.
Stap voor stap. We hebben er weer zin in, toerist zijn is ook even leuk, maar je mist toch wat!
Tot de volgende x maar weer, doeii Heine en Lily
Wel bijzonder om te zien was dat de andere barbezoekers allemaal een fles voor hun op tafel hadden staan en dat de obers er goed op letten als het glas leeg was. Dan liepen ze er weer heen en schonken ze weer met een boog een bodempje in het glas. Achter de bar zag het er niet zo fris uit, ging natuurlijk ook wel wat naast. Het rook er ook echt naar appels!! Google dit ook maar eens op deze plaats, want ook zijn er nog meer oudheden te zien.
Geslapen in de plaatselijke mooie Hostel, sliepen hier moederziel alleen, geen pelgrim te bekennen!! Dat zal van de zomer wel anders zijn!
28 april: Maar goed, de volgende dag de Berg!! Zag er best wel een beetje als een “berg” tegenop. Want iets van 500 m hoogte is niet mis! Vol goede moed en genoeg te eten mee op pad gegaan. Trui en lange broek konden al snel uit, want het zonnetje brak door. Op de kruising van de Camino Primitivo nog een mooi kerkje bezocht en toen erop af!! De berg!! nou hij was niet mals voor ons. klimmen en klimmen en klimmen. Bij iedere bocht denk je, t’is nu toch wel hoog genoeg, maar dan kwam er weer een zijweggetje die je weer omhoog moest nemen. Nu moet ik zeggen dat de keien paadjes mij het beste bevallen. Met je stokken en voet hier en voet daar neer zetten loop ik makkelijker omhoog. Maar o jé die steile landweggetjes van beton!!! Het is net of je niet vooruit komt!!
Maar aan alles komt een eind en uit eindelijk stonden we opeens boven op de berg in de zon. Ja prachtig om de bergen met de sneeuwtoppen in de verte te zien. Ja we moesten er wel weer wat voor doen!! Maar dan krijg je er ook weer wat moois voor terug. Ja en dan weer naar beneden, ook niet aldoor een pretje. Maar het is allemaal weer gelukt en kwamen in het dorp Peon uit. Bij het restaurant hielp de ober ons met bellen voor een slaapplekje bij Casa Capon. Deze casa bleek op 3 km afstand te liggen maar wij werden opgehaald door de eigenaresse en haar vriendin. Nou deze vriendin kon behoorlijk pittig autorijden op deze smalle bochtige weg!! Ik dacht nog, stort ik niet van een berg af, maar lig ik straks in de kreukels in deze BMW!! Het ging gelukkig goed en deze dame wist natuurlijk wel wat ze deed. We werden afgezet bij de Casa, kregen uitleg over de kamer en douche en weg waren de senorita's. Zij moesten ergens anders eten en eigenaresse zou later terugkomen om voor ons te koken, ja wat een vertrouwen!!
We zitten nu in het zonnetje, het eten zou om 19 uur geserveerd worden, maar het is nu 19.30 uur en geen senorita te bekennen!! Ja het blijft prachtig om te beleven hoe de Spanjaarden met de tijd en de km en de meters omgaan. Ook wel heerlijk zo, maar ja we hebben wel trek!!! Of hebben we het “ weer” verkeerd begrepen?? Nee toch? We hebben met de vingers kunnen aanduiden hoe laat!! Ja, moet er echt wel om lachen, maar ja Heine zijn maag niet!
Alles is weer goed gekomen en waren weer dankbaar voor deze mooie slaapplek midden in de rust van de natuur en heerlijk zitten in de zon.
29 april: S’ morgens om half 8 ontbijt, bestaat hier uit kop koffie en een dik stuk cake!! Eigenaresse heeft ons met haar busje weer bij het restaurant afgezet en konden daar weer verder met onze Camino, op naar Gijón. Moesten nu een kleinere berg verzetten, maar zo gelijk in de morgen en heerlijk koel was dit beter voor ons te doen. Boven aangekomen zagen we de stad Gijón in de verte liggen. Moesten er nog wel een flink aantal km voor lopen en afdalen maar kregen hier ook wel weer wat voor terug. In ons wandelboek stond ook goed beschreven dat wij de Torre del Reloj, een 122 m hoge toren van verre al zouden kunnen zien. Ook weer een bijzonder stuk geschiedenis. Het gebouwencomplex Universidad Laboral van Gijón werd tussen 1947 en 1957 gebouwd door het Franco-regime. Het was een soort technische school voor kinderen van mijnwerkers en arbeiders. Het was een compleet kleine stad met zijn eigen voorzieningen. Googl maar weer!!
De stad Gijón ligt direct aan de kust en heeft weer mooie oudheden. De kerken en de Basiliek bekeken en ja dan ben je wel even stil, de pracht en praal. Vroeger kwamen hier de pelgrims ook door en werden goed opgevangen. Ook veel mooie parken die in de avond door jong en oud bezocht worden. Ja veel sociale contacten spelen zich buiten de deur af. Mooi om te zien hoe een ieder met elkaar aan de praat is, de gezelligheid! Op het strand veel honden die uitgelaten werden en met elkaar aan het spelen waren, gelukkig zag je dat de baasjes een zakje bij zich hadden om de uitwerpselen op te ruimen.
Het was weer genieten in deze mooie stad, maar ook vermoeiend , ja dat geslenter??? Beter maar weer aan de loop. Morgen 1 mei op de dag van de arbeid maar weer verder.
Stap voor stap. We hebben er weer zin in, toerist zijn is ook even leuk, maar je mist toch wat!
Tot de volgende x maar weer, doeii Heine en Lily
-
30 April 2019 - 19:27
George:
Ha wandelaars, krijg er gewoon dorst van het heerlijke verhaal over de appelcider! Die Bibelebontse Berg zie ik ook helemaal voor me, wat zullen jullie trots daar boven op hebben gestaan. Met een prachtig uitzicht! Poeh, gelukkig werden jullie nog wel van eten voorzien anders eet je het behang van de muren van de schreeuwende honger. En ja morgen weer aan de arbeid...hier ook want woensdag en dan moet de week worden doorgezaagd (zei mijn moeder altijd). Kan me heel goed voorstellen dat je je niet meer gewoon kan slenteren, lopen zit helemaal in je systeem nu.. wandel ze! -
01 Mei 2019 - 03:50
Jettie Dummer :
Hallo Lily en Heine
Wat toch bijzonder dat ik dit mee mag beleven via internet.
Voel bijna hoe jullie klim mij in de kuiten bijt.
Gelukkig is de inwendige mens toch niks te kort gekomen.
Ik blijf jullie volgen,Veel wNdelnplezier en mooie momenten gewenst.
Warme groet Jettie
-
01 Mei 2019 - 03:54
Jettie Dummer :
Hallo Lily en Heine
Wat toch bijzonder dat ik dit mee mag beleven via internet.
Voel bijna hoe jullie klim mij in de kuiten bijt.
Gelukkig is de inwendige mens toch niks te kort gekomen.
Ik blijf jullie volgen,Veel wNdelnplezier en mooie momenten gewenst.
Warme groet Jettie
-
01 Mei 2019 - 08:46
Dies:
Hallo Lily en Heine, elke dag weer grenzen verleggen! Leuk om jullie avonturen te volgen! Gijon vonden wij een paar jaar geleden een heerlijke stad! Nog veel plezier op jullie verdere weg! Inmiddels zijn jullie al weer een stukje verder, geniet er van! -
01 Mei 2019 - 15:46
Corrie Hemelop:
Hallo pelgrims
Ik moest wel even lachen om het verhaal van de cider. Jullie krijgen het toch altijd maar weer voor elkaar met handen en voeten. Ik ga de plaats nog googlen.
Een reuze klim en beloond worden met mooi uitzicht, daar doe je het toch voor. Zo beeldend weer omschreven hoe jullie de berg bedwongen. Geweldig!!!
Je moet inderdaad wel een groot vertrouwen hebben in de mensen dat je ook echt wat te eten krijgt. Weer gelukt.
Van een dagje slenteren word je heel moe, maar je moet ook de rust nemen om wat van een stad te zien.
Vandaag weer lekker wandelen, het schiet op. Lekker genieten.
Liefs Corrie
-
01 Mei 2019 - 17:44
Gerard En Orty:
Op mijn tablet lukt het wel om jullie reis te volgen, wat een mooie verhalen. Ik ben een beetje jaloers, wat een heel beetje. Ik dacht dat jullie 10 mei terug zouden komen, maar het huwelijk is pas in juni.
Lieve pelgrims, nog een hele fijne en mooie tocht verder
Buen Camino en liefs van ons,
Gerard en Orty -
02 Mei 2019 - 15:32
Joost En Marjolein :
Hoi Mam en Heine,
Leuk om via deze manier jullie avonturen te volgen en mooi dat alles voorspoedig gaat! Ga zo door.
Na hard werken komt hard ontspannen. Dus af en toe een dagje rust kan best hoor ;-)
Groetjes Joost en Marjolein -
02 Mei 2019 - 17:41
Douwe, Francie, Babette En Hanne:
Ha moeders en Heine!
Mooi al flink over de helft! En wat maken jullie veel mee!
Vanavond was jullie route nog op Droomhuis gezocht, wel leuk om te zien dat jullie daar nu ook zijn.
Succes verder met de bergen!
Groeten en liefs uit Warffum -
03 Mei 2019 - 11:58
Nel:
Geweldig, wat een onderneming.......een berg beklimmen!!!! Wie had dat ooit gedacht en wat zullen jullie genoten hebben van het uitzicht.
Knap dat alles lukt zei het dan met wat strubbelingen. Bijv. Het eten en slapen.
Al met al een hele ervaring. In gedachten zie ik jullie al gaan. Heine waarschijnlijk met baard en jij Lily met bloemen in je haar.Echte pelgrims!!!!!
Lieve mensen, nog heel veel plezier.
Liefs, Nel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
