De E Bike is er

Lieve lezers en gevers voor de E Bike voor het bejaardenhuis Luingaborg te Bierum,in het uiterste puntje van noord Nederland.
Dank jullie allen,geweldig dat de fiets er nu is en eindelijk in gebruik is genomen. Ieder jaar organiseren de activiteiten begeleidsters van Luingaborg een wandel 3 daagse voor de bewoners en hun fam en/of vrijwilligers. Het is geweldig om te zien hoe dit opgezet is en leeft bij de bejaarden en anderen die hier aan mee doen. Vanavond mochten wij de EBike officieel in gebruik nemen en dat was een feestelijke aangelegenheid. Er waren heel veel mensen bij aanwezig en er is al veel op gefietst vanavond en de 1e fiets afspraakjes voor de fiets zijn al gemaakt.
Heel verdrietig om te vermelden is dat mijn moeder van bijna 87 jaar niet meer in staat is om op de fiets mee te gaan. Zij is helaas erg aan het dementeren,maar dat was geen punt geweest om mee te gaan op de EBike, maar de laatste maanden is zij lichamelijk erg achteruit gegaan,ze ligt nu hele dagen op bed en slaapt veel. Vanavond had zij heldere momenten en heeft zij ons kunnen zien op de fiets en zwaaide naar ons,ja dit zijn hele dierbare momenten voor ons.
Ik heb nu een fiets afspraakje met haar 91 jarige buurman gemaakt,is ook heel mooi om wat voor hem te kunnen betekenen.

De volgers van ons hebben nu kunnen lezen dat wij niet weg zijn gegaan voor onze Camino van Porto naar Santiago.
De reden is nu wel duidelijk,het ging opeens zo slecht met mijn moeder dat ik niet weg wilde gaan,wilde haar niet alleen laten.
De Weg blijft wel, maar mijn moeder niet.

Tzt zullen wij onze Camino gaan vervolgen,want het blijft altijd in je hoofd zitten hoe geweldig de 1e Camino is geweest,het smaakt naar meer. Even van de wereld met de wereld te zijn. Te genieten van de omgeving,de mensen,de overnachtingen,de regen,de zon en noem maar op.
Het vervolg komt,alleen dit jaar waarschijnlijk niet meer. Wij willen nu veel bij moeder zijn zolang het nog kan.
De volgende reis nemen wij haar mee in onze gedachten.
De gedachten dat zij als jong meisje van 16 jaar in de oorlogswinter van 1944 2x heeft gelopen van Rotterdam naar Dalfsen om eten op te halen onder zeer barre omstandigheden.

Voor nu lieve mensen, tot de volgende keer maar weer.
Wie weet nog een verslag van onze korte camino's die wij in Nederland lopen. Wij zijn nu tot Beek gekomen in diverse etappes en de volgende keer richting Duitsland en dan Limburg weer in.
De rugzak weer op,dat geeft gelijk alweer een heerlijk gevoel.

Doei allemaal, lieve Camino groet van Heine en Lily

Ps zijn er nog pelgrims die wij vorig jaar ontmoet hebben en dit verslag lezen? Zou graag eens wat horen van jullie